Эзний гараас хоол горьдож дулаан хэвтэр сахиж дугжирхаас өөрийг мэдэхгүй нохой нэртэй амьтаны сүг би биш. Харин би Золгүй нэгэн ЗОЛБИН ГӨЛӨГ. Айлын хүүхдүүд дагаж шогшоод боов боорцогноос нь хуваалцана. Aаштай ээжийн саваа агсан аавын бакалнаас зодуурын амтыг мэдэрч ЗОЛБИН-гоороо цоллуулж ЖОВ-оороо хөөгдөнө.  ГАВ ГАВ Гэвч би гутраагүй ээ…….. ХАВ ХАВ …… Жингэрээ булаалдсан золбингуудаас би тэс өөр….. Олзны жаахан идшээ айлын банхарт булаалгаад ахиад л хайгаад шогшдог  ХАВ ХАВ…..

-Aваа ав новш минь олоод идэх ов байна хайгаад олох ухаан байна. ХАВ ХАВ

Олоод л зууна эргээд л шогшино. Азгүй ч юм шиг адтай л нэгэн. Өш санаж хэнийг ч би зуухгүй өр санаж хэнийг ч би гуйхгүй өөрийн чадалдаа л найдаж орчилонгоор хэссэн би жирийн л нэгэн ЗОЛБИН ГӨЛӨГ.

Анх мэдээ орсон газар минь гундуухан гудамны баруун өнцөг. Өдөр бүр эндээ ирж хаяад явсан эзнээ хүлээнэ. Төөрүүлж орхисон төөрөг тавьлантайгаа үл эвлэрэн, тэр хүнийг л би харуулдана. Таних ч үгүй хэрнээ түүнд үнэнч сэтгэл минь, уучилсан зүрх минь, үл хувирах нь нохой бидний ёс. Эзэндээ гологдсон гологдол эдэлсэн оймс шиг хаягдал би жирийн л нэгэн ЗОЛБИН ГӨЛӨГ. Ирж яваа хүн бүр лүү эзэн минь мөнүү гээд л сүүлээ шарваад гүйгээд очино. Зайл…. Золбин…..Жовоороо дуудуулна…….Зарим нь зугтана зарим нь зодно. Чулууны томоор,  модны хатуугаар, Труба төмөр, ширэн цүнх, шилний хагархай элс шороо гээд энэ бүхэн алгийхан чинээ биенд минь арай хатуудсан тамлал. Алдах юмгүй надад амьдрал гэдэг тоглоом хэтэрхий ахаджээ. ГАВ ГАВ   Зодуулсан зовлогныхоо танагыг чирээд зугтаана шархаа долоогоод л босно, доромжлуулсан тавиландаа хорсож байсан ч би гутрахгүй ээ. ХАВ ХАВ…

-Зүгээрээ удахгүй өвчин минь намдана. Яадгийн та нар намайг яргалцгааж л бай би хаягдал ч гэсэн үнэнч хэвээрээ эзнээ л хайсан ЗОЛБИН ГӨЛӨГ.

-Ий ТИ ТИ  ямар хүйтэн байнаа тэглээ гээд яадийн маргааш нар мандана шүү дээ одоо жаахаан л даарна. Жаахаан л тэсчий, тэгүүл маргаашын мандах нарнаар шулга бяцхан болжмортой хөөцөлдөж тоголно шүү дээ. Тэгээд л би дулаацана………………ГАВ ГАВ......

Тэсгэм хүйтэнд ч сэтгэл минь халуун байдаг, тэртээд байгаа тэнгэрийн сарыг ч зуух хүсэл надад байна, тиймээс би үргэлж өөдрөг сэтгэлээрээ бас баян. Хэдий тийм ч дуудах нэргүй, би жирийн л нэг ЗОЛБИН ГӨЛӨГ. Шөнийн нойрыг чинь хулжааж уурыг чинь хүргэж хараалыг чинь барсан сар луу хуцсан, БИ саваагүй ЗОЛБИН ГӨЛӨГ. ХАВ ХАВ ХАВ